โรคกระดูกพรุน รู้ไว้ก่อนจะสาย

โรคกระดูกพรุน คือ โรคที่เกิดจากการสลายของเนื้อกระดูกอย่างต่อเนื่อง ส่งผลให้เนื้อกระดูกมีความหนาแน่นลดหรือบางลง ซึ่งหากจะบอกว่าโรคกระดูกพรุนเป็นภัยเงียบที่สร้างความเสียหายอย่างหนักให้แก่ร่างกายของเราก็ไม่ผิดมากนัก เนื่องจากภาวะการเกิดกระดูกพรุนนั้น เป็นภาวะที่ไม่สามารถตรวจพบหรือสังเกตเห็นได้ด้วยตาเปล่า กว่าจะรู้ตัวว่าป่วยเป็นโรคกระดูกพรุนก็เมื่อเกิดอาการกระดูกหัก หรือ กระดูกมีการค่อมโค้งผิดรูปของกระดูกสันหลังอย่างชัดเจน

โรคกระดูกพรุน กับกลุ่มเสี่ยง

แม้เราจะได้ยินชื่อ โรคกระดูกพรุน กันจนคุ้นหู แต่รู้หรือไม่ว่า ปัจจุบันในทางการแพทย์ก็ยังไม่สามารถสรุปได้อยู่ดีว่า สาเหตุที่ทำให้เกิดภาวะกระดูกพรุนที่แท้จริงคืออะไร และหลายๆ คนอาจจะคิดว่า โรคกระดูกพรุนมักจะเกิดกับกลุ่มผู้สูงอายุเป็นส่วนใหญ่ แต่จริงๆ แล้ว ภาวะกระดูกพรุนเกิดขึ้นได้กับคนทุกเพศทุกวัย แต่จะพบมากขึ้นเมื่อคุณมีอายุเพิ่มมากขึ้น ซึ่งปัจจัยที่ก่อให้เกิดภาวะกระดูกพรุน มีอยู่หลายปัจจัย ไม่ว่าจะเป็น

1. ปัจจัยเรื่องเพศ

หลายคนอาจจะไม่รู้ว่า ผู้หญิงมีความเสี่ยงที่จะเป็นโรคกระดูกพรุนมากกว่าผู้ชาย และยิ่งเสี่ยงมากขึ้นเมื่อผู้หญิงเริ่มเข้าสู่วัยที่ใกล้หมดประจำเดือน หรือ มีประวัติเคยผ่าตัดรังไข่ออกทั้ง 2 ข้าง ปัจจัยต่างๆ เหล่านี้ล้วนส่งผลให้การสลายของเนื้อกระดูกมีเพิ่มมากขึ้น ซึ่งเป็นผลมาจากการขาดฮอร์โมนเพศ

2. อายุ

โดยปกติแล้วมวลกระดูกของคนเราจะมีความหนาแน่นมากที่สุดในช่วงอายุ 30 ปี และความหนาแน่นของมวลกระดูกจะมีความคงที่ในช่วงอายุ 30 – 40 ปี จากนั้นความหนาแน่นของมวลกระดูกจะค่อยๆ ลดลงตามอายุที่เพิ่มมากขึ้น

3. ความเสี่ยงที่มาจากพันธุกรรม หรือ กรรมพันธุ์

ไม่ได้มีแค่เพศหรืออายุที่ส่งผลทำให้เกิดภาวะโรคกระดูกพรุนเท่านั้น แต่กรรมพันธุ์ก็ส่งผลต่อความเสี่ยงเกิดภาวะกระดูกพรุนเช่นกัน เนื่องจากงานวิจัยพบว่า ในครอบครัวที่พ่อหรือแม่มีประวัติป่วยเป็นโรคกระดูกพรุน หรือเคยมีประวัติกระดูกหัก ลูกก็มีความเสี่ยงที่จะเกิดภาวะกระดูกพรุนไปด้วยเช่นกัน

4. ความเสี่ยงที่มาจากประวัติการรักษา หรือ การกินยา

ในกรณีที่คุณมีประวัติการรักษาตัว หรือมีการรับประทานยาบางชนิดติดต่อกันเป็นเวลานานก็ถือเป็นความเสี่ยงที่จะทำให้เกิดภาวะมวลกระดูกบาง และเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดโรคกระดูกพรุนได้ เช่น

• ผู้ป่วยโรคข้ออักเสบ ที่รับยาสเตียรอยด์มาเป็นระยะเวลานาน

• ผู้ป่วยโรคแพ้ภูมิคุ้มกันตัวเอง (SLE)

• ผู้ป่วยโรคเบาหวาน

• ผู้ป่วยโรคไต

โรคกระดูกพรุน ป้องกันได้

แม้ว่าในทางการแพทย์จะยังไม่สามารถหาสาเหตุที่ทำให้เกิดโรคกระดูกพรุนได้อย่างชัดเจน แต่คุณสามารถป้องกันและลดความเสี่ยงที่อาจจะเกิดโรคกระดูกพรุนได้ด้วยการ เริ่มสะสมแคลเซียมในกระดูกให้ได้มากที่สุดก่อนอายุ 30 ปี และ

1. หมั่นตรวจสุขภาพ และออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ

การตรวจสุขภาพ หรือ ตรวจมวลความหนาแน่นของกระดูกประจำปีจะช่วยทำให้คุณรู้ได้ในเบื้องต้นว่า ปัจจุบันมวลกระดูกของคุณมีความหนาแน่นมากน้อยแค่ไหน และมีความเสี่ยงที่จะเกิดภาวะกระดูกพรุนมากน้อยแค่ไหน เพื่อที่จะได้สามารถวางแผนบำรุงกระดูก หรือเติมแคลเซียมให้กระดูกได้อย่างทันท่วงที

เนื่องจากงานวิจัยพบว่า คนที่ไม่ออกกำลังกายมีโอกาสเป็นโรคกระดูกพรุนมากกว่าคนที่ออกกำลังกายเป็นประจำ โดยพบว่า ผู้หญิงที่นั่งมากกว่า 9 ชั่วโมง/วัน มีความเสี่ยงเกิดภาวะกระดูกสะโพกหักมากกว่าผู้หญิงที่นั่งน้อยกว่า 6 ชั่วโมงต่อวันถึง 50%

สำหรับรูปแบบการออกกำลังกายที่เหมาะสมตามที่คุณหมอแนะนำ ได้แก่

• การเต้นรำ, เต้นลีลาศ

• การเดินเร็ว

• การวิ่ง (วิ่งบนลู่วิ่ง หรือวิ่งบนถนนก็ได้ทั้งหมด)

• การรำมวยจีนบางประเภท

แต่ถึงแม้ว่าการออกกำลังกายจะเป็นเรื่องที่ดี ที่มีส่วนทำให้สุขภาพแข็งแรง และช่วยป้องกันการสูญเสียมวลกระดูกได้ แต่สำหรับคนที่มีโรคประจำตัว หรือ ตรวจพบเจอภาวะกระดูกพรุนแล้ว เราแนะนำให้คุณเลือกปรึกษาหรือขอคำแนะนำในการออกกำลังกายจากแพทย์ก่อนจะเป็นการดีที่สุด

2. เปลี่ยนพฤติกรรมการกิน และการใช้ชีวิต

หากคุณไม่อยากให้ตัวเองต้องเผชิญกับโรคกระดุกพรุนเมื่ออายุมากขึ้น เราแนะนำให้คุณหลีกเลี่ยงพฤติกรรมเสี่ยงที่ทำให้เกิดโรคกระดูกพรุน เช่น

• การดื่มน้ำอัดลมในปริมาณที่มากเกินไป 

• การกินอาหารประเภทโปรตีน หรือ เนื้อสัตว์ รวมไปถึงอาหารรสเค็มจัด

• เลี่ยงการดื่มแอลกอฮอล์ ชา กาแฟ  และ

• งดสูบบุหรี่

เนื่องจากพฤติกรรมที่กล่าวมาข้างต้น นอกจากจะทำให้ร่างกายเสียสมดุล ขาดสารอาหารที่จำเป็นต่อการสร้างมวลกระดูก (วิตามินดี แคลเซียม โปรตีน) แล้วนั้น พฤติกรรมดังกล่าวยังมีส่วนทำลายเซลล์กระดูก ทำให้กระดูกบางลง และแน่นอนว่า ส่งผลให้คุณเป็นโรคกระดูกพรุนเร็วขึ้นอีกด้วย

3. ทานอาหารเสริม เติมแคลเซียม

การเลือกรับประทานอาหารเสริมประเภทแคลเซียม ก็สามารถช่วยเสริมสร้างมวลกระดูกให้แข็งแรงได้อีกทางหนึ่ง โดยปริมาณแคลเซียมที่ สำนักโภชนาการ กรมอนามัย แนะนำในแต่ละวันจะอยู่ที่

• สำหรับผู้มีอายุยังไม่เกิน 50 ปี ควรทานแคลเซียมให้ได้ 800 มิลลิกรัมต่อวัน

• สำหรับผู้มีอายุมากกว่า 51 ปีขึ้นไป ควรทานแคลเซียมให้ได้ 1,000 มิลลิกรัมต่อวัน

และหากคุณเป็นหนึ่งคนที่กำลังมองหาแคลเซียมที่จะมีส่วนช่วยให้กระดูกของคุณแข็งแรงมากยิ่งขึ้น ผลิตภัณฑ์อาหารเสริม DD Nee อาจเป็นสิ่งที่คุณกำลังมองหาอยู่ เพราะ DD Nee คอลลาเจน จากปลาแซลมอน มีส่วนช่วยป้องกันกระดูกเปราะบาง ลดภาวะกระดูกพรุน และเพิ่มความแข็งแรงของกระดูกและกล้ามเนื้อ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น การทานแคลเซียมในปริมาณที่มากเกินกว่าร่างกายต้องการ ก็อาจจะส่งผลเสียให้เกิดกับร่างกายเช่นกันน ดังนั้น คุณจึงควรที่จะควบคุมปริมาณอาหารและการทานแคลเซียมอย่างเหมาะสม